Jedną z wygodniejszych form zatrudnienia pracownika dla formy jest praca na podstawie umowy o dzieło. Jest ona bardzo specyficzna, ponieważ pracownik zobowiązuje się w niej do wykonania konkretnego „dzieła”, zadania, w określonym czasie, za określoną kwotę. Wielu pracodawców związku z tym decyduje się na zatrudnianie właśnie na podstawie tej, a nie innej umowy. Czasem sprytni pracodawcy decydują się na zatrudnianie pracowników w oparciu o dwie rożne umowy, na przykład umowę o pracę i jednocześnie umowę o dzieło czy umowę zlecenie ze względu na swoiste oszczędności, jakie wynikają z takiego obrotu sprawy.
Według prawa mowa o dzieło z własnym pracownikiem nie wymaga, aby firma ubezpieczała dodatkowo opłacania ubezpieczenia ani rentowego, ani emerytalnego. Umowa ta więc niweluje koszty dodatkowe, jakie poniósłby ewentualnie pracodawca. Tutaj jednak kryje się również pewnego rodzaju pułapka, o której nie każda zatrudniona osoba wie – jeśli chodzi o ten rodzaj umowy, żądne ubezpieczenie społeczne nie jest wymagane, dlatego tak chętnie sięgali po nią pracodawcy jeszcze nie tak dawno.
Co innego jednak, jeśli umowa o dzieło jest zawarta z własnym pracodawcą. W tym jednym wypadku musi on ponosić dodatkowe koszty ubezpieczenia społecznego, chociaż zatrudniając osobę z zewnątrz nie musiałby tego w ogóle robić. Również świadczenia opieki zdrowotnej, które są finansowane przez państwo, nie obejmują w żadnym wypadku osób zatrudnianych na podstawie umowy o dzieło. Wynika to zapewne z faktu, że wiele tego typu osób pracuje na własny rachunek, to jest zakłada własne działalności gospodarcze i sam sobie odprowadza wszystkie niezbędne składki oraz świadczenia, w tym płaci za świadczenia zdrowotne.
Tytuł do ubezpieczenia – zarówno zdrowotnego, jak i społecznego – zyskuje się automatycznie jedynie w przypadku, jeśli umowa o dzieło została zawarta z własnym pracodawcą. Jednocześnie jednak ów pracownik nie może być zatrudniony w firmie jedynie na podstawie umowy zlecenia, musi to być umowa o dzieło.
