Padaczka to choroba, która dotyczy około 50 milionów ludzi na całym świecie. Tylko w Polsce zdiagnozowano ponad 400 tys. przypadków tej ciężkiej choroby. Pierwsze ataki padaczkowe pojawiają się zwykle we wczesnym dzieciństwie, najczęściej w pierwszym roku życia, natomiast nie jest to regułą. Epilepsja może pojawić się w każdym wieku. Obecnie jest to najczęściej występujące schorzenie neurologiczne na świecie.
Jakie są przyczyny padaczki?
Przyczyny powstawania padaczki są różne. W większości przypadków są to różnego rodzaju urazy głowy, ale choroba może powstawać też w wyniku nowotworu, krwotoku podpajęczynkówkowego, zapalenia opon mózgowych lub udaru.
Objawy padaczki – jak rozpoznać epilepsję u dorosłych i dzie ci?
Wielu ludziom padaczka kojarzy się z napadami drgawek. Jest to tylko jeden z jej objawów. Objawy padaczki u dorosłych to: napad duży, kiedy chory traci świadomość, upada a następnie pojawiają się skurcze mięśni i charakterystyczne odgięcie ciała w tył. Może pojawić się szczękościsk. Następnym etapem są krótkotrwałe drgawki kloniczne, może pojawić się piana na ustach. W ostatnim etapie chory zapada w głęboki, kilkugodzinny sen. Etap snu może być zastąpiony przez stan agresji i pobudzenia.
Rozpoznanie padaczki u dzieci jest dużo trudniejsze, ze względu na to, że nie zawsze występują drgawki. U dzieci często zdarzają się tzw. napady wyłączeniowe – dziecko wygląda jakby się zamyśliło. U małych dzieci, do drugiego roku życia zdarzają się napady zgięciowe, kiedy dziecko gwałtownie przygina główkę do klatki piersiowej, rozchylając przy tym ręce na boki. We wczesnej fazie drgania mogą obejmować tylko jeden organ – na przykład palec, czy nogę. Można je przegapić lub zignorować.
Objawy padaczki są dość specyficzne, należy jednak pamiętać, że nie zawsze skurcze oznaczają epilepsję. Nie należy jednak ich bagatelizować. Warto obserwować swoje dziecko i reagować, jeśli zauważymy coś niepokojącego. Konsultacja lekarska pozwoli na wczesne wykrycie choroby, lub rozwieje nasze podejrzenia.
