Prace nad budżetem zadaniowym rozpoczęto w pierwszym kwartale 2006 roku. Szersze unormowanie budżetu zadaniowego jako metody planowania wydatków budżetu państwa znalazły się w rozporządzeniu Ministra Finansów z 18. 05. 2007r. rozporządzenie podało definicje budżetu zadaniowego i ujęło zasady określania poziomu wydatków na lata 2009 – 2010. 09. 05. 2008r. przyjęto konstrukcje budżetu w układzie zadaniowym z podziałem wydatków. Jednak najistotniejsze zmiany miały miejsce w 2009 roku. 27. 08. 2009r.. została uchwalona ustawa o finansach publicznych określająca od 2012 roku obowiązek budżetowania wydatków publicznych według zasad budżetu zadaniowego. Tak w skrócie wygląda geneza budżetu zadaniowego w Polsce. Jeżeli chodzi o definicję budżetu zadaniowego ma on kilka definicji, najprostszą i najczęściej używaną jest definicja mówiąca, że budżet zadaniowy to wieloletnia metoda planowania wydatków budżetu państwa mierzonych za pomocą odpowiednich mierników. Definicja ta ujmuje bardzo ogólnikowo budżet zadaniowy szerszą definicję stworzył np. profesor T. Lubiński według niego budżet zadaniowy to zarządzanie środkami publicznymi poprzez odpowiednio skonkretyzowane i zhierarchizowane cele na rzecz osiągnięcia określonych rezultatów mierzonych za pomocą ustalonych mierników. Definicja wskazuje także, ze budżet zadaniowy pozwala ustalić, które zadania są najważniejsze dla realizacji celów, a za pomocą mierników wskazuje stopień w jakim zostały wykonane. Budżet zadaniowy podobnie jak tradycyjny budżet ma pewne zasady według których działa.
Zasady budżetu zadaniowego
a) Zasada przejrzystości – jest to wprowadzenie przejrzystej kwalifikacji budżetowej.
b) Zasada skuteczności i efektywności – polega na określeniu celów i mierników oraz porównaniu efektów z poniesionymi nakładami.
c) Zasada wieloletniego programowania – wieloletnia projekcja wydatków budżetowych
d) Zasada konsolidacji wydatków budżetowych.
